پروژه اعزام ایرانیان به فضا تا سال 1404

رئیس پژوهشگاه هوافضا ایران: پروژه اعزام انسان به فضا تا سال 1404 اجرا می‌شود

فعالیت‌های فضایی در ایران از سال 1365 آغاز شده و گام‌های بلندی در زمینه توسعه فناوری فضایی برداشته شده است و اکنون پروژه اعزام انسان به فضا در حال بررسی بوده و ساز و کارهای لازم ایجاد خواهد شد.

رئیس پژوهشگاه هوافضا اعلام کرد که پس از برداشتن قدم‌های اولیه، در حال بررسی برای پرتاب انسان به صورت زیر مداری هستیم. فتح الله امی با اشاره به پرتاب 4 ماهواره به مدار لئو عنوان کرد که هم اکنون ایران جزو 10 کشوری است که فناوری‌ های فضایی را در اختیار دارد.

وی همچنین بیان کرد که پژوهشگاه هوافضا از سال 1394 با تصویب هیئت دولت به جایگاه اولیه خود در وزارت علوم بازگشته و برنامه‌های تحقیقاتی بسیاری را در دستور کار قرار داده است. بر اساس سند جامع توسعه هوافضا هم اینک 53 پروژه از جمله پروژه‌های صنعتی و کلان در این پژوهشگاه جریان دارد. سند جامع توسعه هوافضا در سال 1391 توسط شورای عالی انقلاب فرهنگی به تصویب رسید و در سطر پنجم آن پروژه های فضایی نام برده شده است که از این میان دو پروژه جزو وظایف پژوهشگاه هوافضا قرار دارد.

یکی از پروژه‌های مطرح شده پروژه اعزام انسان به فضا است. فتح الله امی در این باره گفت:

انجام مأموریت های فضایی همراه با سرنشین و قرار دادن انسان در مدار با استفاده از علوم، فناوری و صنعت داخلی و با همکاری‌های بین‌المللی در بندهایی از سند جامع توسعه هوافضا آمده است.

پروژه اعزام ایرانیان به  فضا تا سال 1404

به گفته امی اجرای پروژه اعزام انسان به فضا در قالب طرح کلان ملی در دستور کار پژوهشگاه هوافضا قرار دارد. بر اساس سند توسعه هوافضا این پروژه باید تا سال 1404 انجام شود. وی اظهار امیدواری کرد که در برنامه ششم توسعه بودجه‌ای برای این پروژه اختصاص یابد و بیان کرد که با کشورهای چین و روسیه برای همکاری در این زمینه توافقاتی حاصل شده است. قرار است که پروژه اعزام انسان به فضا تا پنج سال آتی به صورت زیر مداری انجام شده و در سال 1404 به صورت کامل اجرایی شود.

پروژه اعزام انسان به فضا در اولویت قرار دارد

رئیس پژوهشگاه هوافضا عنوان کرد که این پروژه در اولویت قرار دارد و در چهار جلسه دبیرخانه شورای فرهنگی بر اجرای آن تاکید شده است. بر اساس جدول 14 بودجه، یک درصد از بودجه دستگاه‌ها به امور پژوهشی اختصاص می‌یابد و این موضوع به صورت مرحله‌ای اتفاق خواهد افتاد. سازمان مدیریت و برنامه ریزی نیز قول‌هایی در خصوص تأمین اعتبارات این طرح داده است. به گفته امی اعتبار مورد نیاز برای پرتاب انسان به زیر مدار 30 میلیارد تومان خواهد بود.

رئیس پژوهشگاه هوافضا افزود که پروژه‌های مربوط به اعزام انسان به فضا از پرتاب سلول موجود زنده آغاز خواهد شد و در ادامه دو میمون به فضا پرتاب می‌شوند. این دو میمون در حال حاضر در پژوهشگاه رویان نگهداری می‌شوند.

فضا

وی اظهار داشت که دستیابی به جایگاه اول منطقه در تسخیر فضا از دیگر برنامه‌های این پژوهشگاه است که با استفاده از توانمندی‌های داخلی تحقق خواهد یافت. برای رسیدن به این هدف ساخت راکت‌های کاوش در دستور کار قرار دارد که در بند یک از فصل 5 سند توسعه هوافضا به آن اشاره شده است. هم اکنون دو راکت «مهر» و «تیر» در پژوهشگاه هوافضا ساخته شده و در دست پرتاب قرار دارد.

منبع:

http://genericviagrix.com

آپدیت جدید بازی پوکمون گو

آپدیت جدید بازی پوکمون گو برای اندروید و iOS عرضه شد

همانطور که انتظار می‌رفت شرکت نیانتیک (Niantic)، آپدیت جدید بازی پوکمون گو (Pokemon GO) را با امکانات بسیار زیادی برای پلتفرم‌های اندروید و iOS عرضه کرد. اینطور که مشخص شده، این آپدیت با بر طرف کردن بسیاری از باگ‌های بازی، امکانات زیادی را نیز به آن اضافه کرده و سعی دارد تا کاربران را بیش از پیش با محیط اعتیاد آور این بازی، همراه کند.

دریافت امتیاز اضافی با گرفتن پوکمون‌ها در آپدیت جدید بازی پوکمون گو

اگر اخبار قبلی را دنبال کرده باشید، باید بدانید که نیانتیک به دنبال در نظر گرفتن امتیاز بیشتر در صورت شکار کردن پوکمون‌ها بوده و حالا با عرضه شدن آپدیت جدید بازی پوکمون گو برای دستگاه‌های اندرویدی و iOS، شاهد اضافه شدن آن هستیم.

در کنار این مورد، توسعه دهندگان با بهینه‌سازی صفحه مربوط به تخم مرغ‌های پیدا شده، نیاز کاربران به باز و بسته کردن این صفحه برای به‌روز شدن آن را برطرف کرده‌اند. در نتیجه به هر میزانی که شما راه می‌روید، پروسه رشد تخم مرغ‌ها نیز به صورت خودکار، آپدیت خواهد شد.

آپدیت جدید بازی پوکمون گو

یکی دیگر از ویژگی‌های مهمی که در آپدیت جدید بازی پوکمون گو شاهد اضافه شدن آن به بازی هستیم، تعداد پوکمون‌هایی‌ست که کاربران می‌توانند در باشگاه (Gym) آموزش دهند. از این پس امکان استفاده از 6 پوکمون برای انجام مبارزات در باشگاه‌های دوستانه وجود خواهد داشت. علاوه بر این، کاربران می‌توانند به صورت موقت، میزان CP پوکمونی که در حال مبارزه در طول دوره آموزشی هستند را کاهش دهند.

جزئیاتی که سازندگان در مورد این آپدیت جدید در اختیار کاربران قرار داده‌اند، از بر طرف شدن چندین مشکل صوتی مختلف و زمان بارگذاری انیمیشن‌ها را در کنار دیگر مشکلات کوچک دیگر، خبر دارد.

بازی پوکمون

هم اکنون بازی پوکمون گو نسخه 0.41.2 برای اندروید و نسخه 1.11.2 برای iOS در سرورهای گوگل پلی و اپ استور قرار گرفته‌اند.

منبع:

http://genericviagrix.com

سامسونگ اگزینوس 7270

سامسونگ اگزینوس 7270 معرفی شد؛ اولین چیپ مختص گجت‌های پوشیدنی

امروز شرکت سامسونگ از اولین تراشه مختص به گجت های پوشیدنی رونمایی کرد. این چیپست که با نام سامسونگ اگزینوس 7270 (Exynos 7270) شناخته خواهد شد از معماری 14 نانومتری استفاده می‌کند. اگزینوس 7 دوال 7270 (Exynos 7 Dual 7270) نام دقیق این تراشه است. 

شرکت سامسونگ در سال 2015 اولین تراشه خود را برای استفاده در گوشی های هوشمند معرفی کرد. این چیپست اگزینوس 7420 نام داشت و از معماری 14 نانومتری استفاده می‌کرد. بعدها این چیپ در نسخه بین المللی گوشی های هوشمند سطح بالایی همچون گلکسی اس 6، گلکسی اس 6 اج و گلکسی نوت 5 مورد استفاده قرار گرفت. حالا این شرکت کره ای از همان معماری 14 نانومتری استفاده کرده و در قالب چیپ اگزینوس 7270، گجت های پوشیدنی را تجهیز خواهد کرد.

سامسونگ اگزینوس 7270 از معماری 14 نانومتری استفاده می‌کند

سامسونگ اگزینوس 7270

تراشه سامسونگ اگزینوس 7270 از دو هسته کورتکس A53 با طراحی ARM در بخش CPU تشکیل شده است و به شکلی ساخته شده تا در کنار عملکرد پردازشی مناسب و کافی، میزان مصرف انرژی آن نیز در حد رضایت بخشی باشد تا در میان این دو تعادل مناسبی برقرار گردد. از آن جایی که این تراشه از معماری 14 نانومتری استفاده می‌کند، بنابراین تراشه مزبور در بخش CPU به میزان 20 درصد کم مصرف تر از چیپ های 28 نانومتری به حساب خواهد آمد.

در تراشه سامسونگ اگزینوس 7270 شاهد قرار گیری مودم LTE Cat.4 نیز هستیم. بنابراین گجت پوشیدنی که به این چیپست مجهز باشد، دیگری نیازی به اتصال به گوشی هوشمند ندارد تا با اپراتورهای مخابراتی ارتباط برقرار کند و می‌تواند مستقلا به اپراتورها متصل گردد. البته بهتر است بدانید که این تمامی قابلیت های ارتباطی سامسونگ اگزینوس 7270 نبود. بلکه این تراشه از سخت افزاری های مربوط به وای فای، بلوتوث و همچنین رادیو اف ام نیز برخوردار بوده و از این رو گجتی که به این تراشه تجهیز می‌شود همانند یک گوشی هوشمند می‌تواند به کاربر خود سرویس دهد.

اما نکته جالب در مورد اگزینوس 7270 این است که بخش های CPU، حافظه رم و حافظه داخلی در یک قسمت یکپارچه شدند و از این رو به میزان 30 درصد از طول چیپ کاسته شده است. بر اساس ادعای سامسونگ، این اقدام باعث می‌شود تراشه مزبور به جهت قرار گیری بر روی گجت های پوشیدنی با ضخامتی بسیار باریک هم مناسب باشد. بدون این که از میزان قدرت پردازشی چیپست چیزی کاسته شود.

سامسونگ

شرکت کره ای هنوز هیچ گونه اطلاعاتی در مورد زمان عرضه اولین محصولی که قرار است با تجهیز به این تراشه به بازار راه پیدا کند، منتشر نکرده است. اما این طور اعلام کرده است که دیگر شرکت های تولید کننده دستگاه های هوشمند می‌توانند قبلا از تجهیز محصولات خود به این چیپ از یک نمونه اولیه بازدید کنند که دارای تراشه اگزینوس 7270 به همراه چیپ NFC و دیگر سنسورها است. از این طریق شرکت های مختلف می‌توانند ببینند که چگونه چیپست مربوطه با دستگاه در تعامل است و از این رو تا آماده شدن تراشه اگزینوس 7270 به منظور تولید و فروش انبوه، بر روی دستگاه های هوشمند خود بیشتر کار کنند.

با این که شرکت سامسونگ هیچ اشاره ای به محصول آینده خود مجهز به این تراشه نکرد اما احتمال می‌دهیم در آینده نزدیک ساعت هوشمند سامسونگ گیر اس 3 (Samsung Gear S3) به آن مجهز شود. ساعت گیر اس 3 قرار است تا پایان ماه میلادی کنونی به بازار عرضه گردد.

منبع:

http://genericviagrix.com

سال 2016 با ثانیه کبیسه به پایان می رسد

چالشی دیگر پیش روی دنیای فناوری؛ سال 2016 با ثانیه کبیسه به پایان می رسد

اربابان زمان در «مرکز دوران زمین» وابسته به «سرویس بین المللی چرخش زمین و سامانه های مرجع» یا IERS مجدداً تصمیم گرفتند که جهان به یک ثانیه اضافه نیاز دارد، و اعلام کردند آغاز سال جدید میلادی بهترین زمان ممکن برای اعمال این تغییر است.

طبق اعلان رسمی IERS پس از لحظه 23:59:59 روز 31 دسامبر، «ثانیه کبیسه» اعمال شده و زمان غیرعادی 23:59:60 را خواهیم داشت، و سپس وارد سال 2017 می شویم.

لازم به ذکر است در سال 2012 این واقعه دنیای IT را به هم ریخت، زیرا سیستم عامل لینوکس نتوانست ثانیه اضافه موسوم به LeapSecond را مدیریت کند، و در نتیجه خدمات مختلف مبتنی بر این OS از کار افتاد. اما پس از آن راهکارهای مختلفی برای غلبه بر این موضوع پیشنهاد شد.

2016

برای آگاهی بیشتر نسبت به این موضوع پیشنهاد می شود مقاله زیر را بخوانید:

  • یک ثانیه دردسر ساز برای اینترنت در سال ۲۰۱۵ و راهکار گوگل برای گذر از آن

با این وجود، احتیاط شرط عقل است و از آنجا که در چنین مواقعی، قانون مورفی نیز بر وخامت ماجرا می افزاید، برخی شرکت ها از جمله سیسکو، IBM و Red Hat در زمینه مدیریت این واقعه اطلاع رسانی کرده اند.

سال 2016 با ثانیه کبیسه به پایان می رسد

البته راهکارهای شرکت های مختلف با یکدیگر متفاوت است، اما بیشتر آنها اقداماتی احتیاطی را پیشنهاد می دهند، و احتمالاً اگر از پروتکل زمان شبکه (NTP) یا پروتکل زمان دقیق (PTP) استفاده شود، مشکلی پیش نخواهد آمد.

منبع:

http://genericviagrix.com

انتقال انسان به مریخ

نگاهی به طرح های ایلان ماسک برای انتقال انسان به مریخ: دانسته هایمان تا به اینجا چیست؟

ایلان ماسک مدیرعامل اسپیس اکس دست کم ظرف یک یا دو روز آینده اعلام می کند که چطور می خواهد بشر را به مریخ ببرد و سیاره سرخ را به سکونتگاهی همیشگی برایش تبدیل کند.

این هدفی است که سال ها ذهن ماسک را به خود مشغول کرده، هرچند که وی تاکنون جزئیات زیادی را در این باره منتشر نکرده است. خوشبختانه اما تا دو روز آینده درخواهیم یافت که ماسک چه برنامه هایی برای سفرهای فضایی دارد و چطور می خواهد این مهم را امکان پذیر کند. او قرار است که به زودی از فضاپیما و تکنولوژی هایی بگوید که برای انتقال انسان به این سیاره نیاز هستند و سپس برنامه ای بلند مدت را برای تحقیق این برنامه تدوین نماید.

ماسک حرف های زیادی در مورد انتقال انسان به مریخ دارد.

از همین رو، بسیاری انتظار یک سخنرانی طولانی را از وی دارند. شخص ماسک نیز ثابت کرده که علاقه ای وصف ناپذیر به صحبت کردن از تمایلش برای انتقال انسان به مریخ دارد و استدلالش هم این است که چنین اتفاقی برای حفظ نسل بشر ضروری است و در همین رابطه گفته: هم اکنون بحث هایی جدی در مورد انتقال حیات به کرات دیگر وجود دارد که با هدف حفاظت از نسل بشر در صورت بروز یک رویداد فاجعه بار قرار است انجام شود.

اما سخنرانی ماسک در این باره مصادف شده با بدبیاری های اخیر این شرکت. همانطور که پیشتر در خبرها خواندید، به تازگی یکی از راکت های فالکون 9 این شرکت روی سکوی پرتاب دچار انفجار شده و حالا مهندسان اسپیس اکس با توقف سفرهای فضایی آن در تلاش برای یافتن علت سانحه هستند. با این همه، حادثه ای که از آن برایتان گفتیم تغییری در برنامه های ماسک برای صحبت در مورد چشم اندازهای مریخی اش به وجود نیاورده.

حتما تایید می کنید که این مدیربلند پرواز تا به امروز سکوت یا بهتر بگوییم صحبت در لفافه را در مورد برنامه هایش پیشه کرده اما این مساله دلیل بر توقف شایعه پراکنی و شایعه سازی در این رابطه نشده است. در ادامه این مطلب نگاهی خواهیم داشت به چشم انداز ماسک و آنچه احتمالا در کنکره بین المللی فضانوردی Guadalajara در مکزیک از آن سخن خواهد گفت.

دانسته هایمان کدامند؟

سیستم حمل و نقل بین سیاره ای که پیشتر با نام Mars Colonial Transporter از آن یاد شده بود.

برنامه های ماسک برای مریخ حول دو محور اصلی قرار دارند: نخست یک شتاب دهنده عظیم راکت و دیگری فضاپیمایی که قادر است محموله و انسان را به سطح مریخ برساند. تصور می شود که این شتاب دهنده، فضاپیما را از زمین ارسال می کند و سپس سفینه فضایی سفر خود به سمت مریخ را ادامه خواهد داد.

تا به امروز از این دو وسیله (یعنی شتاب دهنده و فضاپیما) تحت عنوان Mars Colonial Transporter یاد می شد تا اینکه هفته گذشته ماسک این نام را تغییر داد. در هر صورت این وسیله که حالا با نام سیستم حمل و نقل بین سیاره ای از آن یاد می شود به باور ماسک می تواند «به آنسوی مریخ» سفر کند.

البته اضافه کنیم که اطلاعات ما در مورد این دو وسیله بسیار اندک و محدود به جزئیاتی است که ماسک تا به اینجا در مورد آنها ارائه داده.

BFR

انتقال انسان به مریخ
انتقال انسان به مریخ

رندری زیبا از راکت فالکون هوی که سال آینده به پرواز در خواهد آمد

راکت غول پیکری که اسپیس اکس می خواهد بسازد با اسم رمز BFR شناخته می شود؛ عبارتی که از سرواژه های چند کلمه نامعلوم ساخته شده است. این نام نیم اشاره ای هم به بازی ویدیویی Doom دارد که در آن اسلحه بزرگی به نام BFG وجود دارد.

ظاهرا قرا است این شتاب دهنده فضاپیمایی حامل 100 تن «محموله مفید» را به سطح مریخ ارسال کند که این رقم از گنجایش هر فضاپیمای دیگری که تاکنون به سطح این سیاره فرستاده شده بیشتر است.

با در نظر داشتن همین مساله، همانطور که حدسش را خواهید زد، این راکت عظیم به لحاظ اندازه یا با راکت Saturn V که فضانوردان را به ماه می برد برابری می کند یا حتی از آن بزرگ تر خواهد بود.

Bobby Braun از اساتید تکنولوژی فضایی در موسسه فناوری جورجیا در این باره به ورج گفت: مقیاس همه چیز در این راکت افزایشی قابل ملاحظه پیدا خواهد کرد. برای آنکه یک خانه دو طبقه را به مریخ بفرستید به یک راکت بسیار بزرگ نیاز خواهد بود.

البته اضافه کنیم که هم اکنون اطلاعات زیادی در مورد ظاهر این راکت در دسترس نیست اما ماسک تاکید کرده که سیستم حمل و نقل در دست طراحی شامل یک راکت عظیم اصلی و مرکزی خواهد بود. نکته دیگر آنکه BFR به احتمال زیاد چندبار مصرف خواهد بود.

BFS

راکتی که از آن صحبت کردیم قطعا با هدف حمل یک سفینه عظیم الجثه به نام BFS طراحی و ساخته می شود و می توان آن را اصلی ترین وسیله برای انتقال مسافران به مریخ قلمداد نمود. اما نکته ای که باید به آن اشاره کنیم این است که ساختار وسیله نقلیه و نحوه عملکرد آن هنوز مشخص نیست. برخی حتی اینطور گمانه زنی کرده اند که BFS برای آنکه نوعی جاذبه مصنوعی برای مسافران ایجاد نماید و فرایند کاهش تراکم استخوان و عضله آنها را به حداقل برساند، به دور خود خواهد چرخید. در مورد نحوه حفاظت این فضاپیما از تشعشعات فضایی و حرارت خورشید نیز گمانه زنی هایی مطرح گردیده.

اما با وجود تمامی این تدابیر یک نگرانی مهم و عمده همچنان به قوت خود باقیست: اینکه BFS قرار است چطور روی مریخ فرود بیاید؟ این امر البته بسیار دشوار است زیرا لایه نازک هوای مریخ قطعا به سختی می تواند فرود آرام تری را برای فضاپیمای مریخی به ارمغان بیاورد چراکه تراکم اتمسفر آن نسبت به زمین یک به صد است.

بالا بودن حجم محموله های درون فضاپیما پیامد دیگری را هم خواهد داشت و آن زیاد کردن سرعت فرود وسیله نقلیه حین نزدیک شدن به سطح مریخ است. البته باید یادآور شویم که این مشکل صرفا محدود به اسپیس اکس نمی شود و در حال حاضر ناسا تنها می داند که چطور محموله های یک تنی را سالم روی مریخ فرود بیاورد (محض اطلاع شما باید بگوییم که برای فرود آوردن کاوشگر کنجکاوی روی مریخ ترکیبی از چتر فرود و یک جرثقیل هوایی به کار برده شد).

حالا ماسک می خواهد بالغ بر صد تن محموله و انسان را با استفاده از BFS روی مریخ فرود آورد که این میزان صدبرابر وزن تقریبی کنجکاوی است.

ماسک ابراز امیدواری کرده که در سال 2024 فضاپیمای BFS مملو از سرنشین انسانی را به مریخ خواهد فرستاد

اما روشن است که اسپیس اکس با شیوه های مشابه به ناسا قصد فرود آوردن محموله اش روی مریخ را ندارد و در مقابل به دنبال راهی برای استفاده از موتورهای راکت است تا فضاپیمای خود را به نرمی و آرامی روی سطح فرود آورد. این تقریبا همان شیوه ایست که اسپیس اکس برای فرود آوردن راکت فالکون 9 روی زمین از آن  استفاده کرده بود و تحت عنوان پیشرانه معکوس رانشی از آن یاد می شود.

البته این را هم اضافه نماییم که هنوز مشخص نیست آیا BFS می تواند روی مریخ فرود بیاید یا خیر و آیا اساسا قابلیت حمل صد تن بار را دارد یا نه.

ماسک اما پیشتر ابراز امیدواری کرده بود که تا سال 2024 میلادی به این مهم دست پیدا کند که البته این مهلت برای شرکتی که تاکنون حتی یک نفر را هم به مریخ نبرده کمی بلندپروازانه و دور از واقعیت به نظر می آید.

موتور Raptor

یکی از بخش های موتور Raptor که در مرکز فضایی Stennis ناسا تست می شود

یکی از بخش های کلیدی BFR و BFS قطعا Raptor خواهد بود؛ موتور غول پیکر جدیدی که اسپیس اکس از سال 2009 میلادی تاکنون کار توسعه اش را در دست داشته. این موتور قادر خواهد بود در زمان بلند شدن از زمین نیرویی معادل با 2224110 نیوتن را تولید کند که به تعبیر ماسک این قدرت با اصلیترین موتورهای شاتل فضایی برابری می کند. این موتور همچنین قرار است که برخلاف انواع به خدمت گرفته شده در فالکون 9 از متان مایع به عنوان سوخت استفاده کند.

البته برخی بر این باور هستند که تصمیم اسپیس اکس در تغییر نوع سوخت مصرفی این موتور به خاطر فراوانی متان روی مریخ بوده و مهندسان این شرکت دستگاه را طوری طراحی کرده اند که از یخ زیرسطحی این سیاره در کنار دی اکسید کربن موجود در اتمسفر آن برای این منظور استفاده کند. این یعنی موتورهای Raptor قادر خواهند بود از مواد موجود در سطح سیاره سرخ به عنوان سوخت خود استفاده نمایند.

در هر صورت بناست که تعداد زیادی از این موتورها (البته مشخص نیست که چه تعداد) برای تامین انرژی مورد نیاز BFR و همچنین BFS مورد استفاده قرار بگیرند. گفتنی است که تا به اینجا اسپیس اکس گام هایی را در جهت توسعه این موتور برداشته و اولین نسخه مقیاس کامل آن نیز اوایل امسال به تاسیسات تست McGregor این شرکت ارسال شد.

مسیرهای حمل محموله

روشن است برای حضور انسان باید از قبل شرایط زندگی برای وی فراهم باید و در نتیجه ضروری است که بخش اعظمی از سخت افزار مورد نیاز این امر پیش از انسان به فضا فرستاده شود. بعد از آنکه انسان به مریخ رسید هم باید غذا و وسایل مورد نیازش در کنار قطعات یدکی و تجهیزات از زمین برایش ارسال گردند.

در راهکار ارائه شده توسط ماسک برای این منظور، مجموعه ای از ماموریت های مختلف برای رد دراگون تعریف شده که اوایل امسال معرفی گردید. اسپیس اکس در نظر دارد که در سال 2018 میلادی نسخه ای از کپسول حمل محموله خود به نام دراگون را به مریخ بفرستد تا مشخص شود که آیا این وسیله قادر است آذوقه و تجهیزات لازم را به سطح سیاره ارسال کند یا خیر. کپسول یاد شده قرار است که روی فالکون هوی سوار شود؛ همان راکت سنگین وزنی که شرکت تحت سرپرستی ایلان ماسک می خواهد سال آینده برای نخستن بار آن را به حرکت در آورد. بعد از آنکه رد دراگون به سطح مریخ رسید از پیشرانه معکوس فراصوت برای فرود بهره خواهد گرفت.

شرکت اسپیس اکس در نظر دارد هر 26 ماه یکبار این کپسول ها را به سطح مریخ ارسال کند؛ در این بازه زمانی مریخ و زمین در نزدیک ترین فاصله از یکدیگر روی مدارهایشان قرار دارند و هدف اصلی از این برنامه ریزی ایجاد یک مسیر قابل اطمینان برای ارسال محموله به سطح مریخ است.

آنچه واقعا نمی دانیم

نیرو محرکه

در مورد اینکه BFS چطور سوخت خود را برای رسیدن به سطح مریخ مدیریت خواهد کرد، ارزیابی های مختلفی مطرح شده. البته روشن است که برای ارسال چنین فضاپیمای عظیم الجثه ای به آنسوی زمین به حجم بالایی از سوخت نیاز خواهد بود و قطعا فضاپیماهایی که عازم سیاره سرخ می شوند باید دست کم یک بار تا قبل از رسیدن به این سیاره سوخت گیری مجدد کنند. پیشنهاد Braun آن است که با استفاده از راکت های اضافه نیرو محرکه اضافه برای فضاپیماها تامین شود.

بازگشت به زمین

برخلاف پروژه مارس وان که وعده سفری بی بازگشت به مریخ را می دهد، ماسک در نظر دارد امکان بازگشت افراد به زمین را نیز فراهم نماید. او در این رابطه در سمپوزیم فضانوردی و ستازه شناسی MIT اظهار نمود: ما می خواهیم که فضاپیما امکان بازگشت به زمین داشته باشد. این فضاپیماها گران هستند و ساختنشان دشوار. پس نمی توان آنها را در مریخ رها کرد. بنابراین اینکه مردم تمایل به بازگشت داشته باشند یا خیر به خودشان مربوط است و می توانند در صورت تمایل سوار فضاپیما شده و بازگردند چراکه در  هر صورت ما می خواهیم آنها را به زمین باز گردانیم.

اما اینکه فضاپیما دقیقا قرار است چگونه به زمین باز گردد مشخص نشده و هنوز که هنوز است هیچ وسیله ای از مریخ به زمین باز نگشته. علت هم آن است که پرتاب از سطح مریخ در نظر بسیاری کاری غیرممکن است؛ برای این منظور لازم است فضاپیمایی با چندین موتور که سوخت کافی هم دارد از سطح مریخ بلند شده و به سمت زمین باز گردد. اما اگر ماسک بتواند سوخت فضاپیمایش را از سطح این سیاره تامین کند آنگاه قطعا می تواند فرایند روشن شدن و بازگشت آن به زمین را نیز انجام دهد.

زیستگاه و زنده نگه داشتن انسان
انتقال انسان به مریخ
انتقال انسان به مریخ

سکونتگاه بادی فضایی که توسط شرکتی به نام Bigelow Aerospace تولید شده

ماسک دقیقا مشخص نکرده که بعد از پشت سر گذاشتن این چالش ها و انتقال انسان به سیاره سرخ، قرار است وی را کجا اسکان دهد. روشن است که ساکنین این زیستگاه تازه به سیستمی نیاز دارند که حیاتشان را تضمین کند و به هوای قابل تنفس، روشی برای پاکسازی و بازیافت آب و همچنین سیر کردن شکم خود احتیاج خواهند داشت. اغلب کارشناسان بر این باورند که ساکنان این سیاره باید عاقبت به نوعی بتوانند برای زنده ماندن خود به منابع روی سطح مریخ تکیه کنند.

با توجه به آنچه گفته شد فراهم آوردن غذا، آب و هوای کافی اولین پیش نیاز برای سکونت انسان روی مریخ است و آنها که روی پیدا کردن راهکار برای این منظور کار می کنند متفق القول هستند که این کار در ماموریت های طولانی بسیار دشوار است مگر آنکه این احتیاجات روی خود مریخ فراهم شوند.

Chris McKay پژوهشگر سیارات در مرکز تحقیقات Ames متعلق به ناسا در این باره می گوید: شاید در سال های نخست بشر بتواند غذای مورد نیازش را با خود به سطح این سیاره ببرد اما عاقبت باید بتواند خوراک خود را روی مریخ تامین نماید.

تا بحال هیچکس تلاشی برای انجام این امور روی مریخ نکرده و وقتی بحث تامین آذوقه ساکنان این سیاره مطرح می شود چالش های زیادی خودنمایی می کنند که بشر باید آنها را مرتفع کند. برای نمونه، تصور می شود که خاک این سیاره حاوی نمک هایی با عنوان پرکلوراتها باشد که برای انسان سمی هستند. بنابراین اگر قرار باشد کشتی روی سطح این سیاره صورت بگیرد، یا باید از خاک زمین برای این منظور استفاده شود یا اینکه خاک مریخ به نوعی از این ماده سمی پاکسازی گردد. مکنزی در صحبت های خود این مشکل را بسیار بزرگ و مهم قلمداد کرد و اظهار داشت که تاکنون راهکاری برای آن ارائه نشده است.

تمامی این عوامل می توانند اثراتی نامطلوب روی بدن انسان بگذارند

سطح تشعشعات در مریخ نیز بالاتر از زمین گزارش شده و این محیط به طور کلی به مراتب سردتر از سکونتگاه فعلی انسان بوده و گرانش آن هم یک سوم این کره خاکی است. تمامی  این فاکتورها چنانچه در نظر گرفته نشوند می توانند تاثیرات بسیار نامطلوبی را روی بدن انسان بگذارند. حالا Braun اظهار داشته که ممکن است ظرف دو روز آینده ماسک راهکار مناسب برای کنار زدن تمامی این موانع را ارائه دهد.

وی در ادامه گفت: اسپیس اکس یک شرکت حمل و نقل فضایی است و معتقدم خبرهایی که ماسک می خواهد به ما بدهد بیشتر حول محور معماری حمل و نقل فضایی است. تصور خودم این است که شرکت یاد شده در نظ دارد از همکاری خود با دیگران برای توسعه تکنولوژیهای مورد نیاز این ماموریت خبر بدهد.

هزینه ها، مسافران احتمالی و …

روشن است که موانع و پرسش های پیش روی ماموریت به مریخ به مواردی که در بالا اشاره کردیم خلاصه نمی شوند و برای نمونه هنوز مشخص نیست چه افرادی می توانند به این سفر بروند یا بودجه مورد نیاز این کار قرار است از کجا تامین گردد.

البته تمامی اینها طبیعی هستند زیر ماموریت به مریخ پروژه بسیار بزرگی است که به مهندسی و حل مساله در مقیاس وسیع و البته رشته های مختلف علمی نیاز دارد. چارلز میلر رئیس شرکت مشاوره فضایی  NexGen Space در این باره به ورج گفت: این کار به شدت دشوار خواهد بود زیرا هدفی بلند پروازانه دارد که باید برای تحققش زندگی تان را وقف آن کنید.

منبع:

http://genericviagrix.com

لای فای چیست

لای فای چیست
لای فای چیست

از زمانی که وای فای به بازار آمد، دنیای آنلاین ما و دسترسی ما به اینترنت را بسیار تحت شعاع قرار دارد و به طبع برای بسیاری از کاربران از اینترنت همراه بهتر و به صرفه تر بود. حال تکنولوژی جدید به نام لای فای ظهور کرده است که در آن به جای استفاده از امواج رادیویی از طیف نور مرئی استفاده می شود و سرعتی ۱۰۰ برابری سرعت کنونی را در دسترسی به اینترنت ارائه می دهد. همراه ما باشید تا بیشتر با این تکنولوزی آشنا شویم.
شبکه ی وای فای از امواج رادیویی برای انتقال اطلاعات استفاده می کند، پهنای باند محدودی دارد و اگر چند دستگاه هم زمان به یک شبکه ی وای فای وصل باشند، به راحتی ممکن است مشکلاتی از قبیل افت سرعت پیش بیاید. وای فای در برابر نفوذ هکرها هم آسیب پذیر است؛ به ویژه اگر امواج شبکه ی وای فای  شما، فراتر از محدوده ی خانه یا دفتر کارتان برود و غریبه ها هم بتوانند به این امواج دسترسی داشته باشند.

دیگر این که با افزایش تعداد دستگاه هایی که می توانند به وای فای وصل شوند، امکان تداخل امواج بیشتر و بیشتر می شود. درست است که امروزه وای فای مثل هوایی شده که تنفسش می کنیم، اما کارشناسان می گویند به زودی باید دنبال فناوری های جایگزین بگردیم.

 

لای فای چیست؟

به نظر می رسد «لای فای» (LiFi) یکی از بهترین گزینه ها برای جایگزینی وای فای باشد. لای فای ( کوتاه شده ی اصطلاح Light Fidelity است)، برای انتقال اطلاعات به صورت بی سیم، از نور به جای امواج رادیویی استفاده می کند. سخت افزار موردنیاز این فناوری هم، ظاهرا نیمه رساناهایی هستند که برای تولید لامپ های ال ای دی معمولی کاربرد دارند. ممکن است کمی عجیبب به نظر رسد،اما با بهره گیری و تشخیص تغییرات در میزان روشنایی (مثلا با روشن و خاموش شدن های لامپ های ال ای دی با سرعت بسیار بالا و به صورت برنامه ریزی شده)، می توان اطلاعاِت دودویی تولید و سپس این اطلاعات را از طریق دستگاهی مجهز به گیرنده ی مناسب دریافت کرد. نتیجه این که با استفاده از این روش، می توان لپ تاپ ها، تبلت ها و گوشی های هوشمند را به اینترنت متصل کرد. برخی آزمایش ها نشان می دهد سرعت انتقال اطلاعاتی که این فناوری در اختیار ما می گذارد، می تواند به چیزی حدود ۱۰ گیگابایت برسد ۲۵۰ بار بیشتر از پنهای باند معمولی ما است.

لای فای به روایت هارالد هاس

«هارالد هاس»، پروفسور دانشگاه ادینبورگ، جزو کسانی است که با جدیت روی این پروژه کار می کنند. عنوان لای فای را نخستین بار او به کار برد و حدود چهار سال قبل، در سخنرانی ای در چهارچوب سخنرانی های تِد، توجه بسیاری را به این موضوع جلب کرد. هاس به آینده خوش بین است و یکی از بنیان گذاران شرکتی به نام «پیور لای فای» است که روی محصولاتی بر مبنای لای فای کار می کنند. این شرکت ۱۴ میلیون یورو ارزش دارد و به تازگی نیز، یک ونیم میلیون یورو سرمایه جذب کرده. پروفسور هاس می گوید: «ایده ی لای فای ایده ای قدیمی است. حتی در ۱۸۸۰ آلکساندر گراهام  بل وقتی مشغول اختراع تلفن بود، به استفاده از نور برای برقراری ارتباط می اندیشید. اما ایده ی اصلی لای فای زمانی به دنیا آمد که لامپ های ال ای دی از راه رسیدند و با قابلیت هایشان، امکان و ظرفیت انتقاِل سریع اطلاعات را فراهم کردند.  ۱۲ سال پیش این پروژه را در دانشگاه شروع کردم و من خواستم ببینم می شود با الگوریتم هایی برای چراغ های ال ای دی به انتقال اطلاعات پرداخت یا نه. نتیجه ی آزمایش ها بسیار موفقیت آمیز بود.» هاس معتقد است دستگاه های مبتنی بر لای فای، تا پنج سال آینده در اختیار مصرف کنندگان نهایی قرار خواهد گرفت و وای فای و شبکه های ۴G و ۵G همه گیر و عادی خواهد شد. در حال حاضر۱۴ میلیارد  لامپ ال ای دی در جهان نصب شده که هر کدام از این لامپ ها را می توان با استفاده یک دستگاه کوچک و اتصال کابل شبکه، به فناوری لای فای مجهز کرد. با چنین زیرساخت قدرتمندی، به نظر می رسد دیر یا زود فناوری لای فای به همراه لامپ های ال ای دی وارد خانه ها و شرکت ها شوند.

لای فای  بدون نیاز به زیرساخت

یکی از کلیدی ترین مولفه های این فناوری، این است که نیاز به زیرساخت خاصی ندارد و در واقع، چیزی است که به زیرساخت های موجود اضافه می شود. برای استفاده از لای فای، شرایط کارکرد لامپ های ال ای دی  -به دلیل سرعت بالای خاموش و روشن شدن هایشان، دائما روشن به نظر می رسند- عوض نمی شود. به عبارت دیگر، کاربران متوجه هیچ تغییری در وضعیت نوردهی لامپ ها نخواهند شد، جز این که برای دسترسی به اتصالا ینترنت، لامپ ها باید همیشه روشن بمانند. البته می توان نور لامپ ها را به قدری کم کرد که برای چشم انسان تشخیص پذیر نباشد و اتصال هم چنان برقرار بماند. به نظر می رسد این فناوری راه حلی تمیز تر باشد و شرکت های فعال در حوزه ی روشنایی نیز، علاقه ی زیادی برای ورود این فناوری به حوزه ی کسب و کار خود نشان دهند. از سوی دیگر، چشم انداز آینده ی این فناوری هیجان انگیز به نظر می رسد. با تولید نیمه رساناهایی که بتوانند با سرعت بیشتری کار کنند، سرعت انتقال اطلاعات در فناوری لای فای هم افزایش می یابد. به عبارت دیگر، لای فای این ظرفیت را دارد که به یکی از سریع ترین روش های انتقال اطلاعات تبدیل شود.

لای فای چیست

هارالد هاس

 لای فای هم اینک هم وجود دارد

اگر هنوز قانع نشده اید که لای فای فناوری قابل اعتمادی است، پس لازم است بدانید که هم اکنون نیز بسیاری از ما از این فناوری استفاده می کنیم. دستگاه کنترل از راه دور تلویزیون، در واقع از نوعی بسیار ابتدایی از فناوری لای فای بهره می گیرد. به گفته ی پروفسور هاس، کنترل ها به یک لامپ ال ای دی مادون قرمز مجهزند که وقتی روشن و خاموش می شود، مسیر کم سرعتی برای انتقال اطلاعات ایجاد می کند، اما با ایجاد چندهزار عدد از این رشته ها (مثل آنچه در لای فای اتفاق می افتد)، می توان به سرعت بالایی  در انتقال اطلاعات دست یافت؛ «طیف نور مرئی ۱۰ هزار بار بزرگ تر از طیف امواج رادیویی است. این یعنی لای فای منبعی بزرگ یا لوله ی بزرگی است که می توان از طریق آن، اطلاعات را جابه جا کرد.»

 

 استفاده از زیرساخت های موجود

همان طور که اشاره کردیم، لای فای می تواند از زیرساخت های موجود استفاده کند و نیازی به راه اندازی زیرساختی جدید ندارد. در حال حاضر ۱۴ میلیارد لامپ ال ای دی در سراسر جهان  وجود دارند و کار می کنند، در حالی که تعداد  برج های مخابراتی رادیویی تنها به ۱٫۴ میلیون واحد می رسد.

پرفسور هاس می گوید: «در دومین نسل از فناوری های ارتباطی، فاصله ی بین برج های مخابراتی حداکثر ۳۵ کیلومتر بود، اما در فناوری ۴G فاصله ی برج ها باید چیزی بین دویست تا پانصد متر باشد.وقتی نوبت به ۵G می رسد این فاصله باید به ۵۰ متر تقلیل یابد. حال شهری را تصور کنید که هر پنجاه متر، یک برج مخابراتی دارد، برج هایی که برای دسترسی به امواج ارتباطی ضروری اند، اما اگر یک سیستم نوردهی شهری داشته باشید و لامپ ها را با لامپ های ال ای دی جایگزین کنید، آن وقت به چنین چیدمانی از برج های مخابراتی نیاز ندارید. در عین حال، استفاده از لامپ های ال ای دی به عنوان وسیله ای برای انتقال اطلاعات، در کاهش مصرف انرژی نیز موثر است. با چنین شیوه ای، می توانید از نور موجود برای انتقال اطلاعات بهره بگیرید.»

امکاناتی که این فناوری در اختیار می گذارد، فراوان است. پروفسور هاس می گوید: «فناوری لای فای تازه در ابتدای راه است، مثل زمانی که نخستین بار شاهد گوشی های موبایل بودیم. نخستین گوشی های موبایل بسیار بزرگ بودند و شباهتی به موبایل های امروزی نداشتند. لای فای نیز اکنون در همان وضعیت قرار دارد و برای فروش و استفاده ی گسترده آماده نیست. اما ظرف پنج سال آینده شاهد رشد بسیار سریع این فناوری خواهیم بود.» شرکت پیور لای فای، برای آن که بتواند از مزایا و منفعت های چنین پیشرفتی بهره مند شود، مشغول تحقیق و توسعه روی محصولات مبتنی بر این تکنولوژی است و هم اکنون روی سومین نسل از محصولاتش کار می کند.این شرکت در آخرین کنفرانس جهانی موبایل در بارسلونا، نمونه ای از یک شبکه ی لای فای را به نمایش گذاشت. در این نمونه، کاربران تا شعاع سه متری تجهیزات نوری؛به سرعت دانلود و آپلودی برابر با ۱۰ مگابیت بر ثانیه دسترسی داشتند.

امکاناتی که هنوز تجربه نشده اند

به نظر می رسد هنوز همه ی امکاناتی که فناوری لای فای می تواند در اختیارمان بگذارد، مشخص نشده است. در حال حاضر ایده ها و حرف های جالبی در مورد برخی امکانات این فناوری به گوش می رسد. از جمله این که خودروها هم قادرند از طریق لامپ های ال ای دی شان، به تبادل اطلاعات با یکدیگر بپردازند. یا این که وسایل آشپزخانه می توانند از طریق فناوری لای فای، به اینترنت متصل شوند. با توجه به اهمیت روزافزون اینترنت اشیا برای شرکت های بزرگ و کوچک، این فناوری می تواند در آینده بیشتر موردتوجه ، قرار بگیرد. در حال حاضر گفته می شود تا سال ۲۰۱۸، بازار فناوری لای فای ۹ میلیارد دلار ارزش خواهد داشت، ولی با کشف امکان ها و قابلیت های جدید برای این فناوری و توجه روزافزون شرکت های مختلف به لای فای، ارزش بازار آن بالاتر نیز می رود. در حال حاضر، هارالد هاس می کوشد چشم هایش را به روی تمام امکانات و قابلیت های ممکن باز نگه دارد: «هر بار که لامپی را می بینم، انگار لای فای را می بینم. هر اتصال جدید می تواند به ده ها کاربرد تازه منجر شود و هرچه پوشش این نوع دسترسی  بیشتر باشد، احتمال و قابلیت بیشتری برای توسعه ی کاربردهای مختلف وجود دارد. ما چنین چیزی را در آی فون هم دیدیم؛ دستگاه کوچکی که در ابتدا فقط کاربر را به اینترنت متصل می کرد. اما اکنون ببینید چه تعداد اپلیکیشن کاربردی برای آن طراحی شده است. حال به سیستم نوردهی فکر کنید و ببینید چنین سیستمی، چه کاربردهایی می تواند داشته باشد. با استفاده از چنین سازوکاری، می توان بیماران را زیر نظر گرفت و یا مثلا به اقتصاد کمک کرد.»

علاوه بر پروفسور هاس، متخصصان دیگری هم در زمینه ی لای فای مشغول تحقیق اند. در این چهارچوب، برنامه ای  عنوان «ارتباط از طریق نور مرئی» وجود دارد که کارشناسانی از دانشگاه های «سنت اندروز»، «استراث کلاید»، «آکسفورد»، «کمبریج» و «ادینبورگ» در آن عضوند. این برنامه کمک کرده تا انگلستان در زمینه ی فناوری لای فای پیشرو باشد. اما آیا لای فای می توانید جای ۴G و وای فای را بگیرد و به فناوری ارتباطی اصلی تبدیل شود؟ آقای هاس پاسخی غافلگیرکننده دارد: «خیر!» به نظر او لای فای در سال های آینده، به یکی از فناوری های ارتباطی معمول بدل خواهد شد، ولی بهتر است شیوه ها و فناوری های گوناگونی برای آن لاین بودن در اختیار ما باشد. هاس به تغییرات دائمی فناوری و نحوه ی انطباق ما با این تغییرات اشاره می کند. به گفته ی او، اکنون فناوری به مرحله ای رسیده که می کوشد ارتباط دستگاه های آن لاین با یکدیگر را بهینه کند؛ «امروز ما برای برقراری ارتباط میان انسان ها از طریق گوشی های هوشمند و شبکه های اجتماعی، روش های متعددی داریم، اما در آینده، ارتباط گسترده بین دستگاه ها (اینترنت اشیا)، محیط زندگی مان را هوشمندتر خواهد کرد. به گمان من، اگر همه ی اشیای دور و بر ما به اینترنت متصل شوند، بخش عمده ای از کار تبادل اطلاعات به عهده ی نور مرئی خواهد بود. استفاده از این نور برای انتقال اطلاعات، لایه ی جدیدی از این انتقال را پیش روی ما می گذارد که بدون استفاده از نور امکانش فراهم نبود. چراکه پهنای باند امواج رادیویی، بسیار محدود است.  لای فای تا ۱۰ سال آینده به قسمت مهمی از فناوری ارتباط بی سیم تبدیل می شود و این بسیار هیجان انگیز خواهد بود.»

منبع: http://genericviagrix.com